De gebouwen van Sikait zijn eeuwenlang blootgesteld geweest aan de eroderende krachten van wind, water en zand en vele aardbevingen. Ondanks dat zijn sommige muren en kamers bewaard, soms tot een hoogte van meer dan vier meter, een duidelijk bewijs van de kundigheid van de bouwers in de oudheid. Maar zelfs deze deskundigheid kon niet verhinderen dat muren instabiel worden. Met gebruik van voornamelijk locale steen als bouwmateriaal zijn tijdens het winterseizoen van 2002-2003 enkele van de meest urgente gevallen geconsolideerd, hoewel slechts voorlopige maatregelen getroffen konden worden. In de nabije toekomst is een meer uitgebreide stabilisatie, consolidatie en restauratie noodzakelijk om de gebouwen en tempels voor de toekomst te kunnen bewaren.