"…de zaal was bekleed met ivoor, op de deuren glansde met groot vakmanschap aangebrachte zeldzame schildpad uit Indiase zeeën, met vele smaragden versierd. Kostbare edelstenen en gele jaspis aangebracht op de banken…"

"Met al haar noodlottige schoonheid lag de koningin daar ingesmeerd met geurige zalf...hals en haar beladen met alle kostbaarheden van de Rode Zee, en welhaast bezwijkend onder het gewicht van edelstenen en goud ."

Lucanus, Romeins dichter (39-65 AD)

De Farsalia, X.

Marmeren buste van Cleopatra VII

Geen enkele inscriptie uit de regering van Cleopatra is bekend waarin zij in verband wordt gebracht met de smaragdmijnen, maar in vele teksten uit de vroege Romeinse tijd wordt gesproken over haar grote voorkeur voor de groene stenen. Naast andere soorten kostbare edelstenen en metalen waren haar paleizen met smaragd verfraaid. Vertrekkende favoriete ambassadeurs kregen bij het afscheid een enorme smaragd met het gegraveerde portret van de koningin ten geschenke. Eveneens volgens deze verhalen zou Cleopatra zich bij officiële gelegenheden overdekken met smaragden juwelen. Ze gaf de voorkeur aan deze edelsteen boven alle andere en maakte de mijnen tot haar persoonlijk bezit, waarbij ze verklaarde dat smaragd uitsluitend passend was voor het Egyptisch koningshuis. Hoewel de bewijzen schaars zijn, is het waarschijnlijk dat de smaragd inderdaad tijdens de regering van de Ptolemaische koningen en koninginnen bij Sikait gewonnen werd. De grote rotstempel in Sikait is karakteristiek voor de pre-Romeinse tijd. En de beschrijving van Strabo van Egyptenaren die diepe mijnschachten groeven om smaragd te verzamelen, kort na de dood van Cleopatra, kan alleen maar betrekking hebben op dit gebied.