In 1816 zond Mohammed Ali, de heerser van Egypte, de jonge franse
mineraloog Frederic Cailliaud naar de Oostelijke Woestijn met de opdracht
om winstgevende zwavelmijnen uit de oudheid op te sporen. Cailliaud
vond slechts uitgeputte mijnen, maar zijn kennis van de antieke literatuur
bracht hem bij Gebel Zabara, het legendarische Smaragdus Mons van
de Romeinen. Zijn enthousiaste verslag en een handvol smaragden bracht
de Pasja er toe om Cailliaud opnieuw uit te zenden, ditmaal met een
groep mijnwerkers en een militair escorte. In december 1817 vond de
fransman zuidelijk van Gebel Zabara een verlaten oude stad. De mijnexpeditie
bleek een grote mislukking, en binnen een jaar werd het project gestaakt.
Het nieuws van de ontdekking van de stad, door sommigen onjuist geïdentificeerd
als de stad Berenike, was echter de aanleiding voor de zoektocht van
een sceptische Belzoni naar het echte Berenike. De Italiaanse ontdekkingsreiziger
en archeoloog Belzoni bezocht de verlaten stad in oktober 1818, slecht
enkele dagen voor zijn ontdekking van Berenike, en stelde vast dat
Cailliaud een stad met de naam Sikait had gevonden.